پیش از آغاز سخن باید شادباش گفت آزادی عزیزانی از اسیران هفت تپە و اول مە را کە همزمان شد با این نوشتە، و امید بە آزادی سریع در اسارت ماندگان جمهوری اسلامی سرمایەرا، بدون وثیقە و قید و شرط!
نوشتەهائی شبیە این را بارها منتشر کردەام؛ از جملە در اکتبر ٢٠١٨، تقریبا با همین عنوان!
این شعاریست کە من، هرازگاهی، بە آن برمیگردم: مبارزات فراکشوري! آنانکە نوشتەهای مرا تعقیب میکنند میدانند کە مبارزات همبستەی بین المللی، یا دست کم، فراکشوري را من مدتهاست تآکید کردەام وحالا سازمان ملل هم در مورد فراگیر بودن چنین مبارزاتی، “اخطار” دادە است:
https://www.radiofarda.com/a/un-guterres-warns-people-are-hurting-chile-iraq-lebanon/30237571.html
بەخصوص در خاورمیانە، بورژوازي اسلامی ایران و حامیان داعش، برندەی این سرکوبهای فراکشوري بودند؛ اما حالا، این پرچم جمهرری اسلامیست کە آتش زدە میشود، این تک تیراندازان آدم شکارکن حشدالشعبی است کە تظاهرات کنندە شکار میکند و یکی از فرماندهانش توسط همین مبارزین شکار میشود و بە درک میپیوندد! در کربلا، عکس خامنە بە آتش کشیدە میشود، کنسولگری اشغال میشود؛ در بیروت، مزدوران حزب اللە در برابر تظاهرات مردمی قرار میگیرند… و در شیلی و بارسلۆنا و… و همچنین اردوغان کە آشکارا پا آنسوی مرز کشوریش گذاشتە کە دست آوردهای جنبش تودەئی رۆژاوا را بەتاراج ببرد؛ و البتە با نفرت و مقاومت فراکشوري و حتی فرا-قارەئی مواجە شدە است…
باش تا صبح دولتش بدمد! باش تا صبح دولتش بدمد و رهبری کمۆنیستي تحزب یافتە، دستاوردهارا بیمە کند …